Interview met chef Charly de Wijs
Zijn schoonmoeder verklaarde hem destijds voor gek toen ze het pand zag. Maar inmiddels is Charly de Wijs de trotse eigenaar van Restaurant Chef aan de Werf dat vijf jaar na opening grote bekendheid geniet en een mooie Michelin-vermelding heeft.
“Ik was 46, liep al een tijdje met plannen om voor mezelf te beginnen rond, maar kon in Hilversum echt niks vinden wat me aansprak. Dat centrum is zo lelijk met al die steegjes. En toen vertelde mijn vrouw ,die bij de gemeente werkte, over de ontwikkelingen op de werf. Ik ben gaan kijken en was direct enorm enthousiast en heb Peter Driessen een mailtje gestuurd en die antwoorde vrijwel direct met: “laten we gaan praten.”
De gesprekken verliepen wat Charly betreft constructief. “Er was nog een derde partij betrokken waarmee ik het pand zou inrichten maar die durfde het uiteindelijk niet aan, wat natuurlijk impact heeft op de business case, en toch heeft Peter er vertrouwen in gehouden en zijn we eruit gekomen.”
Uiteindelijk heeft het nog een flinke tijd gekost om de boel op poten te zetten. “We moesten alles nog regelen, de vergunningen, het dak lekte, ik heb echt een half jaar geklust maar toen stond het er.” Charly had daarbij ook veel aan zijn buurman Diederick bij wie hij stroom kon trekken, maar die toen het af was ook vaak met zijn klanten langskwam om een hapje te eten. “Dat was heel belangrijk voor me, want ik kreeg daardoor direct de juiste mensen in mijn zaak.”
Sowieso is het contact met de buren al vanaf dag één heel goed en zijn ook veel leuke dingen gedaan, zoals het gezamenlijk aanleggen van de kruidentuin, maar ook de avonden in de Stookplaats en de festivals. Toch ervaart Charly het niet als klef: “Er is interesse, maar geen bemoeienis met elkaar.”
De samenwerking met Peter Driessen en Helen van den Hof van Werf 35 is prettig: ”Als het nodig is zitten ze er bovenop. Helen reageert altijd lekker snel, men is betrokken en dat voel je.”
Voor de werf zou Charly het leuk vinden als het in de nieuwe opzet nog levendiger wordt, er nog meer wordt georganiseerd. “Een gekke drive-in bioscoop ofzo, of een uitbreiding van onze kruidentuin.” Tevreden is hij zeker. “Soms loop ik hier rond, kijk ik zo om me heen en dan denk ik: “dit heb ik wel even gefixed.”
